Suchy zębodół – powikłanie po ekstrakcji zęba
Udostępnij post
U ok. 2–4% osób, którym usunięto ząb, pojawia się suchy zębodół. To nieprzyjemne, bolesne powikłanie (z objawami zwykle 1–5 dni po ekstrakcji), które wymaga wizyty w gabinecie dentystycznym. Wystąpieniu problemu sprzyja m.in. zła higiena jamy ustnej. Sprawdź, jak objawia się ta dolegliwość, kiedy występuje i w jaki sposób najczęściej się ją leczy!
Po ekstrakcji zęba następuje proces gojenia. Jeśli zachodzi poprawnie, na ranie pojawia się skrzep. Suchy zębodół (inaczej pusty zębodół) to brak takiego skrzepu – co powoduje, że tkanki (w tym fragment kości zębodołu) są odsłonięte, a okolica jest zaczerwieniona i opuchnięta.
Suchy zębodół najczęściej pojawia się po ekstrakcji zęba na dole. Zwykle skrzep albo zostaje wypłukany po zabiegu, albo w ogóle się nie wytwarza.
Wśród bezpośrednich przyczyn suchego zębodołu, które mogą spowodować oderwanie skrzepu, znajdziesz:
Ryzyko wystąpienia suchego zębodołu wzrasta też u osób, które:
Zwykle suchy zębodół pojawia się więc u tych osób, które nie stosują się do zaleceń lekarza lub są narażone na działanie konkretnych czynników.
Pierwsze objawy są odczuwalne najczęściej od 1. do 5. dnia po ekstrakcji, jednak u niektórych mogą pojawić się później. Obejmują przede wszystkim:
Jeśli zauważysz u siebie objawy suchego zębodołu, np. po wyrwaniu ósemki, od razu zgłoś się do dentysty. Specjalista dobierze najlepszy w Twoim przypadku sposób leczenia. Najpierw jednak zacznie od delikatnego oczyszczenia rany. Jak może wyglądać leczenie suchego zębodołu?
Wśród najczęściej stosowanych metod znajduje się założenie specjalnego opatrunku leczniczego, który chroni odsłoniętą okolicę i zapobiega zapaleniu kości. Imitując naturalny skrzep, zmniejsza także dolegliwości bólowe. Suchy zębodół można także leczyć np. laserowo lub ozonem, co często skraca czas występowania bólu. Stomatolog może zalecić też dodatkowe preparaty, np. leki przeciwbólowe lub antybiotyk.
Suchy zębodół po zabiegu ekstrakcji to jedna z tych dolegliwości, które wymagają szybkiej wizyty w gabinecie dentystycznym. Nie czekaj, by zobaczyć, czy problem zniknie sam. Leczenie zmniejszające ryzyko m.in. zapalenia jest niezbędne. Dodatkowo to bolesne powikłanie po wyrwaniu zęba, dlatego funkcjonowanie bez specjalistycznego leczenia jest bardzo trudne.
U pacjentów, którzy unikają wizyty u dentysty mimo obecności suchego zębodołu, może pojawić się ropień. W takim przypadku w odsłoniętej okolicy pojawia się wydzielina ropna (składa się m.in. z bakterii i obumarłych tkanek). W skrajnych przypadkach możliwe jest też zapalenie kości.
Czas utrzymywania bólu to kwestia indywidualna pacjenta, jednak zazwyczaj dolegliwości bólowe ustępują po 7–10 dniach.
Leczenie suchego zębodołu zależy od konkretnego przypadku. Zwykle lekarz zakłada opatrunek, który imituje skrzep. Często wykorzystuje też dodatkowe leki, np. przeciwzapalne i przeciwbólowe. Dodatkową opcją jest skorzystanie z laseroterapii lub ozonoterapii.
Leki na suchy zębodół zaleci Ci stomatolog w trakcie wizyty. Dzięki temu zadba o Twoje bezpieczeństwo i jak najszybsze usunięcie problemu (w tym bólu).
Najczęstszym objawem jest pulsujący ból, który wiąże się z brakiem skrzepu w zębodole. Zgłoś się do lekarza także w przypadku utrzymującego się krwawienia, gorączki czy obrzęku dziąsła.
W niektórych przypadkach pojawienia się suchego zębodołu można uniknąć. Kluczowe jest stosowanie się do zaleceń poekstrakcyjnych. Po zabiegu unikaj więc palenia tytoniu, mocnego płukania jamy ustnej, wysiłku fizycznego i gorących pokarmów/napojów. Dbaj też o higienę jamy ustnej, jednak szczotkuj zęby bardzo delikatnie.
Źródła: